امیر حسین عصاریان سردبیر جامعه خبری تحلیلی بهارستان آنلاین با تاکید بر اینکه روئسای سه قوه باید یک بار برای همیشه تکلیف خودروسازان را در کشور مشخص نمایند؛ خاطر نشان کرد: موضوعی که باید به آن توجه کرد این است که متأسفانه طی سالهای گذشته صنعت خودروسازی کشور دائم درگیر هیجان و تصمیمات مقطعی آن هم بدون اطلاع قبلی بوده است؛ که اگر بخواهیم مصداق بارزی برای این ادعا داشته باشیم می توانیم به تغییرات پی در پی در شیوه فروش خودرو اشاره نماییم که طی یک سال در مورد فروش خودرو سه تصمیم متفاوت گرفته شده است؛ ابتدا که خودرو به صورت قرعه کشی فروخته می‌شد در ادامه اعلام شد که خودرو باید در بورس کالا فروخته شود؛ در نهایت نیز سامانه یکپارچه فروش خودرو راه اندازی شد تا عرضه‌ها به صورت تجمیعی و انبوه صورت گیرد که درباره این رویکرد آخر نیز تأیید و تکذیب‌های زیادی صورت گرفته اما قطعاً عمر این سامانه هم به اندازه همین تکذیبیه‌ها خواهد بود و شیوه فروش خودرو باز هم دستخوش تغییر خواهد شد.
وی با بیان اینکه ریشه تمام مشکلات صنعت خودرو در داخل است و ربطی به تحریم ها و سیاست قیمت گذاری دستوری ندارد؛اظهار کرد: مهمترین مشکل صنعت خودرو در کشورسوء مدیریت است چراکه در حال حاضر خودروسازی کشور به معنی واقعی کلمه خصوصی نشده و دولت به عنوان سیاست گذار ارشد در این صنعت دخالت و به اعمال نظر می پردازد. همین مساله منجر می شود تا مدیران ارشد خودروسازی توسط دولت ها تعیین شوند و این شرکت ها به نوعی دچار سوء مدیریت شده و نتوانند آن طور که باید و شاید به خوبی مدیریت شوند.
سردبیر جامعه خبری تحلیلی بهارستان آنلاین مشکل دیگر صنعت خودرو را نبود بهره وری مناسب در این صنعت برشمرد و معتقد است : خودروسازان داخلی از بهره وری مناسبی در خطوط تولید خود بر خوردار نیستند. خودروسازان باید بتوانند با افزایش ضریب بهره‌وری خود با هزینه ای مشخص تولید خود را افزایش دهند.ارتقای بهره وری با سرمایه گذاری در خطوط مستهلک شده تولید امکانپذیر است، ولی به اذعان خودروسازان دستکم نیمی از نیروها در این صنعت اضافه‌اند که اصلاح این شرایط نیازمند برنامه زمان بندی مشخص است.
وی در پایان نداشتن یک استراتژی برای توسعه را از معایب و مشکلات بزرگ در این صنعت برشمرد و تصریح کرد: خودروسازان به دلیل نداشتن استراتژی مشخص در بخش توسعه ای خود به نوعی سردر گم هستند و نمی دانند باید در چه مسیری به حرکت خود ادامه دهند چراکه در سند استراتژی صنعت خودرو، در اختیار داشتن رتبه نخست منطقه، رتبه پنجم آسیا و رتبه یازدهم جهان به عنوان اهداف موردانتظار از جایگاه صنعت خودرو در افق ۱۴۰۴ تعیین شده است. با این وجود، در مجموع و با احتساب خودروهای سبک و سنگین، تیراژ در سال ۱۴۰۱ خودروسازان خصوصی و دولتی ۱ میلیون و ۷۶ هزار و ۲۸۲ دستگاه خودروی سواری را در کلاس‌های هاچ‌بک، سدان و کراس‌اوور تولید و مونتاژ کرده‌اند. ذکر همین آمار کافی‌ست تا بفهمیم در بازه زمانی کمتر از ۱۰ سال تا افق تعیین‌شده، فاصله فراوانی با اهداف و خواسته‌های‌مان از خودروسازی داریم. مسئله کجاست؟ در سیاست‌گذاری اشتباه کرده‌ایم، در اجرا به بیراهه رفته‌ایم یا اینکه مسئله را درست نفهمیده‌ایم؟
انتهای پیام/
