خبرگزای ترسیم طی سه پرونده ی جداگانه در گفتگو با کارشناسان، تحلیلگران و برخی نمایندگان حال و سابق مجلس شورای اسلامی به بررسی کارنامه و چالش‌های پیش رو و پشت سر گذاشته شده ی مجلس یازدهم و مجلس آینده می‌پردازد. در نخستین پرونده، در گفتگو با علی محمد نمازی، فعال سیاسی اصلاح طلب از برخی آراء و اندیشه‌ها پیرامون مجلس یازدهم مطلع شدیم. و در گفتگو ی دیگر با «روح الله بیگی»، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده سابق مجلس به بررسی دیگر ابعاد این مسئله پرداختیم اما در این گفتگو با محسن کوهکن، فعال سیاسی اصولگرا و نماینده سابق مجلس درباره ویژگی های یک نماینده و موضوعات پیرامون آن به گفتگو پرداخته ایم که در ادامه آنرا می خوانید:
این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه تدیّن اولین ویژگی یک نماینده برای حضور در مجلس شورای اسلامی است متذکر شد: بنده معتقد هستم که اولین ویژگی یک نماینده کارآمد در تراز نظام جمهوری اسلامی، این است که نماینده باید انسان متدیّنی باشد. گاهی بعضی افراد در جامعه اشتباه برداشت می‌کنند؛ یعنی فکر می‌کنند انسان متّقی، کسی است که باید نمازش را بخواند و روزه اش را بگیرد. خیر، اینطور نیست. من این ها را لازم می دانم ولی کافی نمی دانم.مسئله مورد بحث “تقوای سیاسی” است که وجود آن باعث می شود یک نماینده، تراز خود را حفظ کند و در بحث های کم ارزش جناحی قرار نگیردمسئله دوم “تقوای اقتصادی”است که این مورد باعث می‌شود یک نماینده، حرمت جایگاهش را حفظ کند و خدایی ناکرده در رانت و فساد اقتصادی نیفتد.به هر جهت متدیّن بودن بخش های مختلف تقوا را در بردارد.
وی ویژگی دوم یک نماینده را اعتقاد راسخ به همه اصول قانون اساسی برشمرد و خاطرنشان کرد: گاهی اوقات وقتی صحبت ها را می شنویم، متوجه می شویم که شخص به بعضی از اصول اعتقاد کامل دارد، به بعضی اصول اعتقادی ندارد و بعضی از اصول را هم فراموش می‌کند. این را قبول نداریم.اعتقاد راسخ به تمام اصول قانون اساسی مدّنظر است. اعتقاد بر این که حلقه تکمیل، همه این هاست که می‌تواند ما را به اهدافمان برساند.
کوهکن ویژگی سوم یک نماینده را ضرورت داشتن اطلاعات حداقلی در یک رشته _تاکید می کنم حداقل_ در حد کارشناسی همراه با تجربه دانست و تصریح کرد: در حد کارشناسی همراه با تجربه، یک وجه قانونی دارد و در قانون هم برای واجد الشرایط بودن داوطلب آمده است که کارشناسی یا کارشناسی همراه با ۵ سال سابقه اما بحث است که به چه صورت تخصص وجود داشته باشد؟ مثلاً برای کمیسیون بهداشت و درمان امکان دارد فکر کنیم یک فوق تخصصی که از هر انگشت او در عمل جراحیِ خاص خود یک هنر می بارد و بسیار بسیار شبه معجزه کار می کند، وی حتماً برای کمیسیون بهداشت و درمان می‌تواند کارآمد باشد. خیر! اصلاً اینگونه نیست.در نظر بگیرید فردی که توان بالایی در حوزه کاری خود دارد _در هر رشته پزشکی_ اما ذهن دوّاری برای وارد شدن به مسائل بهداشتی، درمانی، دارو، نظام بیمه‌ای و امثالهم را در کشور ندارد _اگر هم ورود دارد، یک ورود عمیق نیست._در مقابل یک پزشک عمومی که به علت علاقه، تجربه، کار و مطالعه ای که خود انجام داده است، در این بخش‌ها و حوزه‌ها حرف برای گفتن دارد و صاحب‌نظر است، قطعاً وی اولی است. فلذا اطلاعات “حداقل” در حد کارشناسی را در یک رشته ضروری باید باشد و سپس یک توان فکری باید وجود داشته باشد که بتواند این موضوع را اداره کند.
وی در ادمه گفت : نکته بعد داشتن ذهن دوّار است. ذهن دوّار کمک می کند که فرد در حوزه هایی که تخصص ندارد، از نقطه نظرات دیگر کارشناسان شکل استفاده، تحلیل و ارزیابی درستی داشته باشد. با توجه به اینکه با مجلس روبرو هستیم و امکان دارد در کمیسیون کمتر با آن روبرو باشیم لذا در بحث هایی که در مجلس وجود دارد، چون به همه تصمیمات کمیسیون ها رای مثبت یا منفی می‌دهیم، باید کم و بیش اطلاع داشته باشیم. در اینجا فرد که همه فن حریف نیست! می خواهد از نظرات دیگر کارشناسان استفاده کند و در این جا می طلبد که ذهن دوّاری داشته باشد تا بتواند یک تحلیل درست و جامعی در بخش های مختلف با برداشت از نگاه و نظرات کارشناسان در حوزه‌های دیگری که مربوط به او نمی شود، داشته باشد.
این نماینده ادوار مجلس ویژگی چهارم یک نماینده را ترجیح در تصمیم‌گیری‌ها منافع جمعی بر منافع فردی برشمرد و گفت : این مطلب بسیار مهم است. حتی اگر نماینده در جایی زیر سوال برود. یعنی اگر تشخیص می دهد در جایی رای دادن به ضرر عامه مردم است، اما امکان دارد قشر کوچکی _قشری که در حوزه انتخاباتی او بسیار فعال است_ از آن بهره برند، بازهم منافع جمعی را ترجیح می دهد.
این بسیار بد است .مثلاً وی نزد خود بگوید با وجود این تصمیم گیری، من که قرار است ۲ الی ۴ سال دیگر داوطلب شوم، آرا اینان را از دست می دهم و این قشر هم اینک علیه من جو سازی خواهند کرد. در این صورت خدایی ناکرده نماینده منفعت یک گروه کوچک را بر منفعت عمومی ترجیح دهد.
کوهکن در پایان به ویژگی پنجم یک نماینده مجلس اشاره و خاطرنشان کرد : به اعتقاد من گویای این نکته این است که: ما دو دسته نمایند داشتیم که هر دو دسته دچار آسیب شدند.یک دسته نمایندگان خوبی داشتیم که بنده هم برایشان احترام قائل هستم. این افراد انسانهای مستقلی بودند، بعضاً هم جناحی نبودند، از روز اول ورودشان مشغول کار شدند، فهم واخلاق و کارشان خوب بود، دیر نمی‌آمدند، مرخصی هم نمی رفتند، در کمیسیون که بودند وقت صرف می کردند و مطالعه می کردند. اما اینان حوزه انتخاباتیشان را فراموش کردند و نتوانستند انتظارات حوزه انتخابیه خودشان را برآورده کنند و ناچارا از صحنه نمایندگی حذف شدند دسته دوم کسانی هستند که در مسائل کلان کشور حضور پیدا نمی کنند اما از هر فرصتی برای حضور و سرکشی عیر ضروری در مناطق حوزه نمایندگی خودشان استفاده می کنند البته سرکشی برای حل مشکلات حوزه انتخابیه بسیار لازم است اما این مسئله نباید شکل افراطی پیدا نماید بنابراین به اعتقاد بنده یک نماینده باید هم نگاه کلان نگر داشته باشد اما به مشکلات حوزه انتخابیه خود هم توجه داشته باشد و هیچ وقت این دومسئله را فدای یکدیگر نکند .
