بهارستان آنلاین- امروز سه اثر مرحوم آیت‌الله میرزا محمدعلی شاه آبادی پس از هفتاد سال از درگذشت این عالم ربانی در حوزه علمیه امام رضا رونمایی شد.
به گزارش خبرگزاری«ترسیم» ؛ در بخشی از این مراسم حمیدرضا شاه آبادی درباره انتشار ۳ اثر آیت الله شاه آبادی گفت: متاسفانه بخش اعظمی از آثار آیت الله شاه آبادی در اختیار مخاطبان نیست و جمع آوری و انتشار این ۳ کتاب نیز با همراهی خانواده ایشان بوده است.
وی ادامه داد: در ایامی که منتسب به روز معلم است باید یادی کنیم از آیت الله شاه ابادی که استاد امام راحل بود و امام بار‌ها از خصوصیات رفتاری این عالم فقید سخن گفته است.
شاه آبادی تصریح کرد: پنجاه اثر از آیت الله شاه آبادی به جا مانده است، در گذشته خانواده ایشان دست نوشته‌های ایشان را به امام داده بودند که متاسفانه در حمله ساواک به امام خمینی از بین رفته است.
وی اضافه کرد: آنچه امروز می‌بینیم توسط خانواده ایشان جمع آوری شده بود که پس از مطابقت متن و ترجمه آن امروز در اختیار عموم قرار گرفته است.
شاه آبادی در ادامه به عناوین سه کتاب و موضوعات آن اشاره کردو گفت: خوشبختانه این ۳ اثر به همراه ۲ اثر قبلی باعث شده که ما امروز یک ۵ جلدی از ایشان داشته باشیم.
وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: من از دو دهه قبل شاهد تلاش آیت الله رشاد برای جمع آوری آثار آیت الله شاه آبادی بودم و وی تلاش بسیاری در تبین نظرات آیت الله شاه آبادی داشته است.
در ادامه این مراسم آیت الله رشاد درباره انتشار این ۳ کتاب گفت: خوشحالیم که امروز شاهد رونمایی سه کتاب آیت الله شاه آبادی در حوزه علمیه امام رضا که بیش از ۳۵۰ سال از فعالیتش می‌گذرد هستیم، این مدرسه قبل از آنکه تهران به شهری تبدیل شود در این مکان احداث شدو بسیاری از اساتید حوزه علمیه مدارج تحصیلی را در این مکان آموزش دیدند.
وی با اشاره به اینکه رونمایی ۳ کتاب آیت الله شاه ابادی مقارن با سالروز شهادت شهید مطهری شده است گفت: این موضوع را باید به فال نیک بگیریم، زیرا آیت الله شاه آبادی از نوادر تاریخی شیعه به حساب می‌آیند اماد متاسفانه آثاری از ایشان به جا نمانده است.
آیت الله رشاد اضافه کرد: امام هرگاه نامی از آیت الله شاه آبادی می‌آمد می‌فرمود روحی فدا یعنی جانم فدای آیت الله که نشاندهنده رابطه شاگردی استادی بود و حکایت نسبت آیت الله و امام مانند شمس و مولانا بود.
وی ادامه داد: آیت الله شاه آبادی مرد بزرگی است فردی که جامع است و در هر فن و فنونی شناخت داشت.
رشاد تصریح کرد: متاسفانه آثار مکتوب کمی تاز ایشان به جا مانده است. امام شاگرد چنین مرد بزرگی بود و او یک نفر نبود بلکه یک مکتب بود.
وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: این مراسم افتتاحیه یک کنگره بزرگ است ک قرار است درباره آیت الله شاه آبادی با نام فقیه تهران برگزار شود.
امروز نیازمند تولید علوم انسانی و اسلامی در جامعه هستیم و شخصیت و رفتار آیت الله شاه آبادی بهترین نکته برای برگزاری چنین کنگره‌ای است.
یادآور می‌شود آیت‌الله میرزا محمدعلی بیدآبادی اصفهانی معروف به شاه‌آبادی در سال ۱۲۹۲ قمری برابر با ۱۲۵۱ شمسی در محله حسین‌آباد اصفهان به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی و سطح و فراگیری عرفان نظری و فلسفه نزد میرزا هاشم اشکوری، به نجف رفت و مدت هفت سال شاگرد آیت‌الله آخوند خراسانی و میرزا محمدتقی شیرازی بود و از این دو و سه نفر دیگر از مراجع اجازه اجتهاد گرفت.
آیت‌الله شاه آبادی از سال ۱۳۳۰ تا ۱۳۴۷ قمری در تهران اقامت گزید و در این مدت به تدریس و امامت جماعت اشتغال داشت. همچنین در این دوران با آیت‌الله سید حسن مدرس رابطه نزدیکی داشت. در ماه‌های آخر اقامت در تهران، در اعتراض به حرکت‌های رضاشاه در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) متحصن شد و پس از آن به درخواست آیت‌الله حائری یزدی به قم عزیمت کرد و در آنجا به تدریس فقه و اصول و عرفان پرداخت.
وی سال ۱۳۵۴ قمری دوباره راهی تهران شد و در آنجا به تدریس و اقامه نماز جماعت پرداخت. تلاش‌های وی در تهران، موجب زمینه‌سازی دیگر فعالیت‌ها و حرکت‌هایی شد که توسط روشنفکران مذهبی پس از شهریور ۱۳۲۰ ادامه یافت.
مرحوم آیت‌الله شاه آبادی علاوه بر علم فقه و اصول، بر ریاضیات و علوم غریبه و بنا به قولی زبان فرانسه نیز مسلط بود.
از شاخص‌ترین شاگردان وی می‌توان به امام خمینی (ره) و حضرات آیاتی، چون سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، میرزا هاشم آملی، سیدکاظم شریعتمداری، عبدالکریم حق‌شناس، سید رضا بهاءالدینی و… اشاره کرد.
از آیت‌الله شاه آبادی آثاری، چون شذرات المعارف، رشحات البحار، مفتاح السعاده فی احکام العباده، حاشیه نجاه العباد، منازل السالکین، حاشیه کفایه الاصول آخوند خراسانی، حاشیه فصول الاصول، رساله العقل و الجهل، تفسیری مشتمل بر توحید، اخلاق و سیر و سلوک و چهار رساله درباره نبوت عامه و خاصه به یادگار مانده است.
آیت‌الله میرزا محمدعلی شاه آبادی ۳ آذرماه ۱۳۲۸ دعوت حق را لبیک گفت.
انتهای پیام/
